Medytuję codziennie, już od kilku lat. Od kilku lat codziennie uczę się zauważać więcej. Uczę się też pokory. Niezależnie od tego jak długo medytuję, myśli nadal przychodzą i rozpraszam się. Jednocześnie wiem, o ile trudniej byłoby mi się skupiać, gdybym nie ćwiczył codziennie. Zamknij oczy, skup się na oddechu, kiedy przyjdzie myśl wróć do oddechu, powtórz.
Kilka razy podchodziłem do medytacji i nigdy nie udawało mi się poza pojedynczymi próbami zostać z tą techniką na dłużej. Dopiero zgoda na to, że myśli nadal będą przychodzić, że to naturalny proces, i że czasem jest tak, że poukładają się szybko, czasem trzeba poczekać, a czasem nie uda się wcale do końca wyczyścić głowy, pozwoliła mi się cieszyć z korzyści jakie daje.
Dla mnie ważne jest pamiętanie co mi dała medytacja – po pierwszych dniach udanych medytacji, bardzo silnie odczuwałem jej działanie w postaci większego dystansu do świata, w ogóle jego zauważenia.
Miałem wrażenie wyhamowania, jakby nagle pociąg w którym jechałem zatrzymał się, a ja mogłem wyjść i popatrzeć na świat. Teraz już tak się rzadko zdarza, nie znaczy, że nie odnoszę korzyści, po prostu stało się to dla mnie pewną normą, tak jak wcześniej normą była gonitwa w której aktywnie uczestniczyłem.
Dla tego ważne jest dla mnie żebym codziennie medytował, żeby świat znów nie zaczął wariować.. bo to nie świat wariuje, tylko my pędząc za swoim własnym ogonem ;) I żebym pamiętał o tych korzyściach których teraz mogę nie zauważać.
Miałem bardzo podobnie na początku. Dopiero jak zrozumiałem, że nie da się wyłączyć myślenia, medytacja stała się dla mnie możliwa :)
Masz fajne patrzenie – motywacja, przez widoczne korzyści. :)