Entuzjastyczne recenzje podejścia „iPad only” sugerowały, że może on zastąpić komputer. Uwierzyłem i przez kilka dni tak pracowałem. Niestety czyjaś recenzja w żaden sposób nie sprawdzała moich przypadków użycia. W moim przypadku na iPadzie mogę wykonać około 80% tego co robię na co dzień. Czy to znaczy, że nie można wierzyć recenzjom? Nie, to znaczy, że warto sprawdzać założenia recenzenta i zastanowić się, czy są zbieżne z moimi.
Kilka osób zauważyło, że często witam się pytaniem „jak się czujesz?” Dla mnie to naturalna forma przywitania się i rozpoczęcia rozmowy. Dla moich rozmówców kojarzyło się z pytaniem, które terapeuta zadaje na początku sesji terapeutycznej. Emocje są dla mnie ważne. Niezależnie od tego czy są moje czy czyjeś. Poobserwuję jak inni reagują na to pytanie.
Nagrywam podcast „Myśli z drogi” i chcę, aby każdy odcinek miał około dwóch minut. Postanowiłem, że będę składał nagrania sam, żeby się tego nauczyć. Pracując nad kolejnymi odcinkami, zauważyłem jak często używam wypełniaczy typu yyyyy, eeee itd. Ponieważ wycinanie tego było mocno uciążliwe, zacząłem zwracać baczniej uwagę w czasie nagrywanie, aby ich unikać. Wydaje mi się, że to przekłada się na rzadsze ich używanie też w innych obszarach. Uciążliwość związana z ich wycinaniem sprawiła, że mocniej pracuję nad ich wyeliminowaniem.
Czy robisz coś przyjemnego dla siebie? Kiedy zadaję to pytanie, wiele osób ma przed oczami coś ogromnego, dużego, skomplikowanego. Odpowiada więc, że nie. A ja pytam o takie małe, dostępne na wyciągnięcie ręki, przyjemności. Na przykład wypicie kawy czytając ulubioną książkę. Albo rozmawianie o rzeczach dużych i małych, ważnych i codziennych.
Pojechałem kupić spodenki i miałem do wyboru dwa rozmiary, które „na oko” wydawały się dobre na mnie. Kolejka do przymierzalni była bardzo długa. Stwierdziłem, że wezmę te mniejsze, bo wydawały mi się odpowiednie. Wtedy przypomniałem sobie, że właśnie tak zrobiłem ostatnie kilka razy i za każdym razem kupiłem za małe. Tym razem wziąłem większe, które okazały się w sam raz. Jestem z siebie dumny, bo zauważyłem błąd poznawczy w czasie kupowania spodenek!
