Kilka razy opowiadałem przy moim młodszym synu o fałszywej dychotomii. Wtedy służyło to mi i temu, żeby uniknąć fałszywego ograniczania opcji. Ostatnio stałem się ofiarą tej edukacji. Zadałem mu pytanie, a on odpowiedział „tato, to jest fałszywa dychotomia i nie odpowiem na to pytanie”. Uśmiechnąłem się i poczułem, że jestem z niego dumny. Warto dzielić się swoimi przemyśleniami.
