Czekaliśmy na zakończenie wydarzenia, bo powiedziano nam, że będzie 20 minut. Jednak po trzydziestu minutach nadal czekaliśmy. Kolega zapytał co robimy. Na automacie powiedziałem, że skoro czekaliśmy już półgodziny, to warto poczekać jeszcze chwilę. Natychmiast zdałem sobie sprawę, że właśnie uległem błędowi poznawczemu, który nazywa się „koszty utopione” – nie było szans odzyskać tych trzydziestu minut i branie tego pod uwagę nie miało sensu. Moment uzmysłowienia sobie błędu, w który się wpada jest niezwykle istotny – można podjąć racjonalną decyzję, bez obciążenia błędem poznawaczym.
