Niemal w każdej sytuacji, gdy dzielimy się na obozy, przestajemy się słuchać. Niezależnie od tego w jaki sposób powstał podział. Polityczny, religijny, wartości, odżywiania się, diety, nawet podejścia do sportu i treningów – każdy z tych obozów okopuje się po swojej stronie i mówi, nie słuchając. Wydaje mi się, że potrzebujemy empatii, żeby zacząć rozmawiać. Co jest ważne dla ludzi po drugiej stronie barykady, w co wierzą, jakie mają nadzieje, czego potrzebują, co daje im bezpieczeństwo? Bez zadania sobie takich pytań, chyba trudno zacząć myśleć jak razem możemy działać.
