Dla mnie każda sytuacja jest dobra do obserwacji siebie. Także ta kiedy choruję. Kiedy straciłem smak i węch zdziwiło mnie, że zauważyłem to dopiero po pewnym czasie. Jak coś przeskoczyło w głowie i już wiedziałem, że nie czuję zapachu i smaku, to dopiero wtedy zaczęło mi to doskwierać i brakować tego. Ciekawy jestem jak to będzie w drugą stronę. Odzyskanie tych zmysłów to będzie mikroszczęście.
