Siedzę przy oknie.
Piję kawę.
Słońce świeci.
W tle muzyka.
Czytam książkę.
Mikro szczęście.
Poranek
P
Uczenie się uczenia się
U
W siódmej klasie uczyłem się o atomach. W wieku 39 lat uczyłem się tego po raz drugi. Tłumaczyłem to mojemu synowi.
25 lat temu zajęło mi to kilka tygodni, teraz nauczyłem się tego w 15 minut. Teraz umiem się uczyć.
Wniosek: zanim zaczniesz się uczyć naucz się jak się uczyć.
Nauczyciel mikro szczęścia
N
Mijałem Pana, który promieniście się uśmiechał. Zapytałem co jest źródłem tego wspaniałego uśmiechu. Odpowiedział, z błyskiem w oku, że znalazł idealny liść do kolekcji swojej córki. Ten Pan został moim Nauczycielem mikro szczęścia.
Krzesło
K
W gabinecie mam wszystko czego potrzebuję a jednak wolę pracować przy stole w kuchni.
W końcu zrozumiałem dlaczego tak jest. Niewygodne krzesło w gabinecie.
Zmieniłem je i teraz uwielbiam pracować przy moim biurku.
Warto zadać sobie pytanie “dlaczego?”. Odpowiedź może być prozaiczna i łatwa we wdrożeniu.
Dystopia Huxley’a
D
Gospodarz słuchanego przeze mnie podcastu wspomniał o dystopii Huxley’a.
Wiem o czym mówił! Czytałem niedawno książkę „Nowy wspaniały świat” tego autora. Poczułem mikro dumę, że ja, Dominik, wiem!
Czytanie źrodłem mikro dumy!
Myślę, że to mało popularna reakcja na dystopię.
