Odczuwam niepokój w ciele. Nie umiem go nazwać. Nie umiem wskazać przyczyny.

Nagle przychodzi olśnienie. Z powodu choroby miałem bardzo mało ruchu przez ostatni tydzień. Zaczynam się ruszać w domu, w miarę możliwości jakie mam i od razu czuję się lepiej.

Nie ma nic złego w przyzwyczajaniu się do dobrego. Gorzej jak to dobre staje się powszechne i przestaję je doceniać. Wtedy ulegam adaptacji hedonistycznej. Chcę zauważać dobre momenty. Dzielnie się nimi i mówienie o nich na głos pomoże mi je częściej zauważać i cieszyć się nimi. Rozmowa na ten temat jest takim dobrym momentem, który chcę zapamiętać i doceniać.

Czasami na warsztatach, które prowadzę zauważam sprzężenie zwrotne. Ja pokazuję jakieś narzędzie lub podejście i widzę ekscytację po stronie osób na sali. Zwiększa się ekscytacja po mojej stronie i radość z jaką opowiadam o przydatnych i przetestowanych podejściach. To jeszcze bardziej wpływa na proaktywność uczestnictwa w warsztatach uczestniczek i uczestników. Wychodzimy z sali naładowani pozytywną energią z chęcią wprowadzania w życie, tego o czym rozmawialiśmy. Warsztaty z takim sprzężeniem zwrotnym zasilają mnie do rozwijania się w tym zawodzie.

Jakie pytania zadajecie na spotkaniu z nowymi osobami, które chcecie poznać? Poznaję ostatnio sporo nowych osób. Uwielbiam zadawać pytania, które nie są oczywiste. Cieszę się, kiedy zapytane osoby, patrzą na mnie z zaciekawieniem. Szukają odpowiedzi w głowie i wywiązuje się z tego rozmowa. Poznajemy się.

Niedługo czeka mnie projektowanie nowej przestrzeni. Zadaję sobie pytania o to jakbym chciał, aby ona wyglądała. Zauważam jak trudno jest ubrać mi w słowa obrazy, które mam w głowie. Nie umiem rysować, więc pozostaje mi opisać to werbalnie. Właśnie uzmysławiam sobie jak trudną pracę mają projektantki i projektanci. A przecież od ich umiejętności zależy coś, z czym będę obcował na co dzień przez co najmniej kilka lat.