Blog

Podcast: Play in new window | Download | Embed

Zapisz się: Spotify | RSS

Osoby, które mają talent Organizator, potrafią organizować, ale są także elastyczne, co stanowi dobre uzupełnienie tej umiejętności. Lubią rozgryzać, jak połączyć wszystkie elementyi zasoby, aby uzyskać maksymalną efektywność. W odcinku o talencie Organizator usłyszycie Karolinę Majde oraz Wojtka Mrozika. Łączy ich, a właściwie to nas, bo ja też mam ten talent w top 5, talent Organizator. Jak zwykle przy okazji odcinków z serii Słownik talentów rozmawiamy o blaskach i cieniach danego talentu, o tym jak można produktywnie go wykorzystywać, na co uważać, ale też jak go rozwijać. Nie inaczej jest w tym odcinku! Zapraszam Was do poznania Organizatora dzięki Karolinie i Wojtkowi!

Podcast: Play in new window | Download | Embed

Zapisz się: Spotify | RSS

Wizyta w ogólniaku, do którego chodziłem wywołała u mnie potok myśli i wspomnień. Czas szkoły średniej wspominam raczej jako trudny. Liceum skończyłem w 1999 roku i od tego czasu dużo się nauczyłem. Pomyślałem, że wiele z tych rzeczy, które umiem teraz i których uczę się teraz, cudownie byłoby umieć w wieku 17 lat – dla mnie to umiejętności bazowe. W tym odcinku opowiadam o nich. Ale też pytam Was o umiejętności, które uważacie, że przydałyby się nam w tamtym, licealnym, czasie. Czekam na rozmowę!

Podcast: Play in new window | Download | Embed

Zapisz się: Spotify | RSS

Zachowania defensywne w komunikacji pozwalają mi unikać trudnych emocji, ale jednocześnie ogranicza moją zdolność do działania na podstawie faktów i danych. Przez to często nie dostrzegam pojawiających się szans. Od kilku lat uczę się rozpoznawania emocji, które towarzyszą mi, gdy otrzymuję informacje trudne lub potencjalnie szkodliwe dla mojego wizerunku. Wypracowałem różne mechanizmy, które pomagają mi pozostać otwartym nawet na skomplikowane tematy. O nich opowiadam w tym odcinku podcastu. Zapraszam do rozmowy!

Podcast: Play in new window | Download | Embed

Zapisz się: Spotify | RSS

Nie lubię powiedzenia “możesz wszystko”. Nie tylko uważam je za nieprawdziwe, ale też krzywdzące. Może nakładać presję działania w obszarze, w którym tak naprawdę tylko tracimy energię. Z drugiej strony często widzę, że sam mówię sobie, że czegoś nie mogę zrobić. W rzeczywistości okazuje się to ograniczające dla mnie. Wtedy rzeczywiście ograniczenia są tylko w mojej głowie. Jak rozpoznać jedno od drugiego? Wciąż się tego uczę. Ciekawy jestem Waszego spojrzenia na ograniczenia.