The characteristic theme of the works of Tarantino is a precultural paradox. Sontag suggests the use of constructivism to attack capitalism. Therefore, la Fournier implies that we have to choose between precapitalist theory and the substructural paradigm of reality.
The characteristic theme of the works of Tarantino is a precultural paradox. Sontag suggests the use of constructivism to attack capitalism. Therefore, la Fournier implies that we have to choose between precapitalist theory and the substructural paradigm of reality.
Z czym kojarzy Ci się nazwa „dzień esencjalisty”? Kiedy pytam o to znajomych, patrzą na mnie ze zdziwieniem. Padają różne odpowiedzi – najczęstsza brzmi, że zajmujemy się wtedy esencjonalnymi rzeczami, przy czym ich definicje też są różne. Pomysł na dzień esencjalisty mam z książki „Esencjalista” Grega McKeowna. Jest to dla mnie czas zatrzymania się, spokojnego popatrzenia wstecz i w przyszłość, co pozwala mi się upewnić, że skupiam się na sprawach esencjonalnych. Zaraz opiszę Wam, jak przygotowuję się do takiego dnia i dlaczego już od prawie dwóch lat regularnie robię sobie takie dni, oraz podpowiem, jak zorganizować sobie pierwszy dzień esencjalisty.
Podcast: Play in new window | Download | Embed
Uczę się uczyć, ale też zauważać jak to się stało, że coś umiem, że czegoś się nauczyłem, że robię coś tak, a nie inaczej. Rozmawiam o tym z różnymi osobami z mojego otoczenia. Jedną z takich osób jest Anna Mallek-Bojke. Z Anią zacząłem rozmawiać w mailach, kiedy skomentowała jeden z moich listów wysyłanych w ramach newslettera. Tak trafiliśmy na temat pedagogiki krytycznej i współuczestnictwa w edukacji osób, które się uczą. Fascynujący temat! Pomyślałem, że ten temat zainteresuje też Was – bo nieraz dajecie znać w komentarzach i innych formach komunikacji, że temat intencjonalnego uczenia się i rozwoju jest dla Was ważny. Gwarantuję Wam, że z tego odcinka wyciągnięcie dla siebie dużo praktycznych informacji. Zapraszam do słuchania!
Zaplanowałem sobie trening na poranek. Obudziłem się i wiem, że od rozpoczęcia treningu dzieli mnie kilka minut. Niestety wyobraźnia zaczyna działać na pełnych obrotach – zaskakująco sprawnie, biorąc pod uwagę, że dopiero co się obudziłem. Podsuwa wszelkie możliwe obrazy, które mają zatrzymać mnie w łóżku, pod kołdrą, w przyjemnym cieple. Podpowiada, że na zewnątrz jest zimno i jak tylko tam wyjdę, to zacznę się trząść. Niemal namacalnie czuję, jak moknę w deszczu. Snuję plany: jeśli nie wyjdę teraz, to przecież mogę pobiegać w ciągu dnia. Albo wieczorem. A zresztą do końca tygodnia jeszcze daleko, na pewno zdążę zrobić swój plan. Przez głowę przesuwa mi się długi i wyraźny ciąg myśli. Ten moment jest kluczowy – dla biegowego rozwoju, dla mojego samopoczucia w ciągu dnia i dla treningu nawet ważniejszego niż biegowy: treningu uważności i determinacji. Trenuję od wielu lat i mam kilka sposobów, które mi w tym pomagają.
