Miałem ostatnio ciekawą dyskusję z jednym z moich klientów. Chodziło o to, jak daleko w przyszłość planować. Doszliśmy do wniosku, że często dokładne planowanie na długi czas do przodu jest stresujące. Im dłuższe plany, tym większa obawa, że się nie uda ich zrealizować. Ten strach czasami paraliżuje i powstrzymuje przed działaniem. Jak sobie z tym poradzić?
Zmęczenie, choroba, nowe, niespodziewane zadania – wszystko to może wytrącić nas z równowagi i zachwiać naszym systemem produktywności. Jakiś czas temu pisałem o trybie awaryjnym, który można uruchomić w nagłych sytuacjach. I dalej uważam, że taki tryb awaryjny działa. Ale kiedy podobne sytuacje zdarzają się zbyt często, warto zwrócić się ku podstawom i przypomnieć sobie, jakie są nasze najważniejsze zwyczaje pomagające nam być produktywnymi. Warto wtedy przejrzeć nasz “kontrakt produktywności”. A jeżeli go nie ma, to go stworzyć.
Jednym z głównych zadań menedżera jest zarządzanie zmianą. Zmiany są trudne, bo my jako ludzie za zmianami nie przepadamy. Wprowadzają niepewność, zmuszają do modyfikacji naszych zachowań i przyzwyczajeń. Ucząc się zarządzać zmianą, poznałem teorię tego, jak wygląda emocjonalny cykl związany z wprowadzaniem zmiany. I wtedy zrozumiałem, że każdy z nas może skorzystać z wiedzy, jak wygląda ten cykl, bo przecież wszyscy wprowadzamy zmiany – czy to budując nowy zwyczaj, czy zaczynając zmieniać swój system produktywności, czy też wprowadzając postanowienia noworoczne. Jestem pewien, że wiedza, jak wygląda ten cykl, pomoże Wam skuteczniej zarządzać Waszymi zmianami!
Po co być produktywnym? Takie pytanie dostałem jakiś czas w e-mailu. Od tak dawna zajmuję się produktywnością, że dla mnie odpowiedź na to pytanie jest oczywista. Ale jak to z oczywistymi rzeczami bywa, czasami trudno je zgrabnie ująć w formie pisemnej. Zainspirowany tym pytaniem wypisałem dla siebie kilka powodów, po co w ogóle być produktywnym. A teraz dzielę się tym z Wami. Ciekawe, jak bardzo jest to zgodne z Waszymi motywacjami do bycia produktywnym!
Od czasu do czasu dostaję od Was pytania, co robić, kiedy pracy jest za dużo. Na tyle dużo, że nie wiadomo za co się zabrać. Często wynika to z tego, że za dużo na siebie bierzecie. Ale równie często zdarza się, że to wynik nieobecności w pracy. Bo byliście na zwolnieniu lekarskim, szkoleniu, urlopie itd. Opiszę Wam moją procedurę “awaryjną”. Mam nadzieję, że będziecie mogli coś z tego dla siebie wyciągnąć, a następnie zmodyfikować tak, aby dla Was działało. Zapraszam!
